வானம் பார்த்த செந்தில்

செந்தில் நான்காம் வகுப்புவரை நார்மலாகத்தான் இருந்தான். ஐந்தாம் வகுப்பில் அவனது அதி வளர்ச்சி ஓரளவு தெரிந்தது. டவுண் பள்ளிக்கூடத்தில் ஆறாம் வகுப்பில் சேர்ந்த போது தான் அவனுக்கும் வகுப்பு மாணவர்களுக்குமான வித்தியாசம் உறைத்தது. பெரும்பாலான மாணவர்கள் அவனது இடுப்புக்கே இருந்தனர்.

அந்த பள்ளியில் ஒன்பதாவது வகுப்பிலிருந்து தான் மாணவர்கள் தான் பேண்ட் அணியவேண்டும் என்ற விதி இருந்தது. அந்த விதி செந்திலின் வாழ்வில் விளையாடியது. அவன் உயரத்திற்கு அரைக்கால் சட்டை அணிந்து பள்ளிக்கு வருவது நீச்சலுடை அணிந்து பெண்கள் தெருவில் நடப்பதற்க்கு ஒப்பாக இருந்தது. எனவே வீட்டில் இருந்து கிளம்பும்போது வேஷ்டி கட்டி கொண்டு வருபவன், பள்ளி எல்லைக்குள் நுழைந்தவுடன் அதை மடித்து தன் மஞ்சப் பைக்குள் வைத்துக்கொள்வான். வகுப்புக்கு வந்த ஆசிரியர்களும் அவனை கிண்டல் செய்தார்களே தவிர பிரச்சினையை தீர்க்க நினைக்கவில்லை.

ஏழாம் வகுப்பு கிளாஸ் டீச்சர் சங்கரி தான் அந்த பிரச்சினையைத் தீர்த்தார். ”சார், இவ்வளோ உயரமான பையன் அரைட்ராயர் போட்டு பக்கத்தில நிற்கிறது சங்கோஜமா இருக்கு” என அவர் ஹெட் மாஸ்டரிடம் சிணுங்க செந்திலுக்கு விதி தளர்த்தப்பட்டது.

இவன் அசாத்திய உயரத்திற்கும் ஆகிருதிக்கும் காரணம் அவனது பரம்பரை தான். அந்த ஊரில் எல்லோரும் பழைய லைப்பாய் சோப்பை இரண்டாக வெட்டித்தான் குளிக்க உபயோகப் படுத்துவார்கள். ஒரு கையால் முழு சோப்பை பிடித்து வாகாக குளிக்க முடியாது. ஆனால் செந்திலின் அப்பா கைக்கு அந்த முழு சோப்பே, சாம்பிள் சோப்பு போலத்தான் இருக்கும். பொதுவாக 11 ஆம் நம்பருக்கு மேல் செருப்பு கிடைப்பது கடினம் என்பதால் அவர் பிரத்யேகமாக தயாரிக்கப்பட்ட டயர் செருப்பில் தான் வலம் வருவார். கோவில், திருமண விழா எங்கும் துணிந்து செருப்பை அவிழ்த்து வைப்பார். அமெரிக்க கூடைப்பந்தாட்ட வீரர்கள் அந்த கிராமத்துக்கு எதுக்கு வரப்போகிறார்கள்?

கிராமத்தில் கிடா வெட்டிப் போடப்படும் விருந்துகளில் எப்பொழுதும் ஒரு ஓரத்தில்தான் அமர்ந்து கொள்வார். சேவாக் மாதிரி, சாப்பிட்டமா எந்திரிச்சு போனமான்னு இருப்பார்னு நினச்சுறாதீங்க. அவர் டிராவிட் மாதிரி. அங்க பந்து வீச்சாளர்கள் களைத்துப் போவதுபோல இங்கு பரிமாறுபவர்கள் களைத்துப் போவார்கள். அங்கு எதிர் முனையில் இருக்கும் பேட்ஸ்மேன்கள் அவுட்டாகி திரும்புவது போல, இங்கு சக பந்தியாளர்கள். அங்கு டெயில் எண்ட் பேட்ஸ்மென்கள் வரும் வரை டிராவிட் நிற்பது போல சமையல்காரர்கள் சாப்பிடும் கடைசிப் பந்தி வரை இவர் ஈடு கொடுப்பார்.

ஒருமுறை எலும்புக் குழம்பின் ருசியால் ஏழெட்டு ரவுண்டு போய்க் கொண்டிருந்தார். இலையின் ஓரத்தில் கடிபட்ட எலும்புகள் மலையாய் குவிந்திருந்தன. நீண்ட இன்னிங்ஸின் விளைவால் கால் மரத்துப் போக இருவர் சேர்ந்து அவரை தூக்கிவிட்டார்கள். ஆனால் அவர் சாப்பிட்ட இலையைத் தூக்க நாலுபேர் தேவைப்பட்டது.

பின்னர் செந்திலின் ஆகிருதிக்குக் கேட்கவா வேண்டும்?. அவன் கல்லூரியில் சேர்ந்த போது முதல் சில நாட்கள், சீனியர்கள் அவனை புது லெக்சரர் என்று நினைத்து வந்தார்கள். சில நாட்களில் குட்டு வெளிப்பட்டாலும் அவ்வளவாக ராக்கிங் செய்யாமல் விட்டு விட்டார்கள். ஆனால் சக வகுப்பு மாணவர்கள் சும்மா விடுவார்களா?

எல்லா சாலைகளும் ரோமை நோக்கி என்பது போல எந்த டாபிக் பற்றிப் பேசினாலும் செந்திலைக் கிண்டல் செய்தே முடித்தார்கள். உடன் இருக்கும் நண்பர்கள் ராக்கிங் செய்தாலும், ஆண்டு விழாவில் கலாட்டா செய்தாலும் இவனது தனித்த உருவம் காரணமாக எளிதில் அடையாளம் காணப்பட்டு தண்டிக்கப்பட்டான். டவுன் பஸ்ஸில் உட்கார இடம் இருந்தாலும் கடைசிப் படியில் நின்று கொண்டுதான் வருவான் ஏனென்றால் முன் சீட்டில் முட்டி வலுவாக இடிக்கும். எம் எல் ஏ மகனாக இருந்தாலும் உள்ள வந்து நில்லு என்று அதட்டும் கண்டக்டர்கள் கூட, பாவம் இவன் உள்ள நின்னா டாப் இடிக்குமே என்று விட்டு விடுவார்கள்.

பெண்கள் தலைகுனிந்து நடப்பார்கள். சில புதுமைப் பெண்களும், ஆண்களும் நேர்கொண்ட பார்வையுடன் இருப்பார்கள். இப்போது எல்லாப் பெண்களும் புதுமைப் பெண்களாகிவிட்டார்கள். நம் செந்தில் மேல் நோக்கி பார்த்து நடப்பான். அவன் கழுத்து அமைப்பு அப்படி. அவன் உயரத்தின் காரணமாகவும், வானத்தைப் பார்த்து நடப்பதாலும் அவனுக்கு நண்பர்கள் வைத்த பெயர் தான் வானம் பார்த்த செந்தில்.


இரண்டு முதலாமாண்டு மாணவர்கள் இப்படி பேசிக் கொண்டார்கள்.

எந்த குரூப்கிட்ட வேணுமின்னாலும் மாட்டிக்க. வானம் பார்த்த செந்தில் குரூப்கிட்ட மட்டும் மாட்டிக்கிடாத.


அவன எப்படிடா கண்டுபிடிக்கிறது?


அது ரொம்ப ஈஸி. அவனப் பார்த்தாலே உனக்குத் தெரிஞ்சிடும்.



இம்மாதிரி பேச்சுக்களால் கூட அவன் மனம் உடையவில்லை. ஒருமுறை மூன்றாம் ஆண்டு மாணவி ஒருத்திக்கு ஒருவன் லவ் லெட்டர் எழுதிவிட, அவள் பிரின்சிபாலிடம் போவேன் என மிரட்டத் தொடங்கினாள். ”தெரியாம பண்ணிட்டான். இனி இதுமாதிரி செய்ய மாட்டான், இந்த ஒரு தடவ மன்னிச்சு விட்டுடு” என அவனின் நண்பர்கள் தூது போனார்கள். அவள் கெஞ்சினால் மிஞ்சும் டைப். ஒரு கட்டத்தில் கடுப்பான ஒரு ஷார்ட் டெம்பர் பார்ட்டி, வானம் பார்த்த செந்தில்தான் உன் புருஷனா வரணும்னு கேரளா போயி செய்வினை  வச்சுடுவேன் என மிரட்ட, அவள் பயந்து போய் தற்கொலை முயற்சி வரை சென்று விட்டாள். இந்த சம்பவம் அவன் மனதை வெகுவாக பாதித்து விட்டது.

ஒருவழியாக கல்லூரி வாழ்க்கை முடிந்தது. மத்த செட்டு மாதிரி இல்லாம நாம் அடிக்கடி மீட் பண்ணி டச்சிலேயே இருக்கணும்டா என தேர்தல் வாக்குறுதி கொடுத்து அனைவரும் கலைந்தோம்.

பணியிடத்தில் கிடைத்த புது நண்பர்களும், திருமணத்தின் மூலம் கிடைத்த புது உறவுகளும், குழந்தைகளும் கல்லூரி நட்புகளை மறக்கடித்திருந்தன.

ஆறாம் வகுப்பிற்காக பையனை புது பள்ளியில் சேர்த்திருந்தேன். அங்கே  யூனிபார்மில் பேட்ச் தைத்திருந்த டையையும் சேர்த்திருந்தார்கள்.  ஜூன் மாசம்னு பேரு, இப்படி வெயில் அடிக்குது, இதுல டையும் வேறயா என புலம்பிக் கொண்டே, ஏண்டா உங்க ஸ்கூலுக்கு டை இல்லாம போனா என்னவாம்? என்றேன்.

ஐயையோ, எங்க ஸ்கூல்ல வெளியே நிப்பாட்டீருவாங்க. எங்க கிளாஸில எஸ்.பிரபுவுக்கு மட்டும் தான் டை இல்லாம வரலாம்னு சொல்லி இருக்காங்க என்றான்.

ஏன்? என்றதற்கு

எங்க ஸ்கூல்லயே அவன் தான் ஹைட்டு. அவன் சைஸுக்கு டை தனியா தைக்கணுமாம். அது வர்றவரைக்கும் அவனுக்கு மட்டும் அலோவ்டு என்றான்.

அந்த எஸ்,  செந்திலாக மட்டும் இருந்து விடக்கூடாது என மனம் நினைத்தது.