தமிழ்சினிமாவில் எடிட்டர்கள் பகுதி 2

திரைப்படங்களை பொருத்தவரையில் மிக முக்கியமானது நாட் பிடிப்பது. அந்த விதையினை கொண்டுதான் முழு படமும் உருவாக்கப்படும்.

உதாரணமாக

காதல் கதையெனில் (சொல்லாமலா, பேசாமலா, பார்க்காமலா, என்ன பிரச்சினையில் கைகூடவில்லை? )
பழிவாங்குதல்/ ஆக்சன் கதையெனில் (யாரை? ஏன்? எப்படி? )
நகைச்சுவை படமென்றால் (ஆள் மாறாட்டமா, அதிகப்படி ஆசை)
குடும்ப/ சமூக படமா? (இருதாரமா, துரோகமா)

இதன் அடிப்படையில் ஒரு கதை உருவாக்கப்பட்டு, பின்னர் திரைக்கதை யாக அது வளர்க்கப்படும். இதில் முக்கிய அம்சம் சீன் பிரிப்பது. சராசரியாக இரண்டரை மணி நேர படத்துக்கு 80- 85 சீன்கள் வரை எழுதப்படும். இந்த சீன்களிலேயெ ஒளிப்பதிவு கோணம் முதல், நடை, உடை, பாவனைகள் வரை குறிக்கப்படும்.

ஒரு கதநாயகியின் அறிமுக காட்சி எனில்
கிராம பெண் எனில்- தாவணி, நகர மாணவி - சுரிதார், கவர்ச்சி/திகில் படம் எனில் - கவர்ச்சிகர உடை.
அதற்கேற்ப மேனரிஷங்கள்.
ஒளிப்பதிவு கோணம் :
கதானாயனின் பார்வையில் அறிமுகம் என்றால் - கண்கள் படபடக்கும், உதடு துடிக்கும் ஒரு குளோசப் ஷாட்
வில்லனின் / ரசிகனின் பார்வை எனில் - கவர்ச்சி பாகங்களை கேமரா ஜூம் செய்ய வேண்டும் (வாலி - சிம்ரன் )
அண்ணன்/அப்பாவின் பார்வை - முழுவதும் மூடிய முழு உருவத்தை காட்ட வேண்டும்.

இவ்வாறு படப்பிடிப்புக்கு முன் எழுதப்பட்ட ஸ்க்ரிப்டுடன் சென்று அதை காட்சிப்படுத்தும் இயக்குனர் என்றால் எஸ் பி முத்துராமன், பி வாசு, கே எஸ் ரவிகுமார், ஹரி ஆகியோரை சொல்லலாம். இவர்கள் படப்பிடிப்பு தளத்தில் பெரிய மாற்றங்களை செய்வதில்லை. இதன் மூலமே குறிப்பிட்ட நாட்களில் படத்தை சுருட்டி விடுகிறார்கள். இவர்களின் படங்களுக்கு ஆஸ்தான எடிட்டர்கள் இருப்பார்கள். இருவரின் கெமிஸ்ட்ரியும் நன்கு ஒர்க்காகும். எனவெ பணியும் எளிதாக இருக்கும்.

எஸ் பி முத்துராமன் - ஆர் விட்டல்

பி வாசு - பி மோகன் ராஜ்

கேஎஸ் ரவிகுமார் - கே தணிகாசலம்

90% படங்களில் இந்த இணையே இருக்கும்.

அடுத்த வகை இயக்குனர்கள் கிரியேட்டிவ் ஆக இருப்பார்கள்
ஸ்க்ரிப்ட்டை வைத்து படபிடிப்பை ஆரம்பிப்பார்கள். ஆனால் அதில் இம்ப்ரவைசேசன் செய்து கொண்டே இருப்பார்கள். செல்வராகவன்,பாலா,அமீர், தரணி(குருவி தவிர) போன்றவர்கள் படத்தை முடிக்க அதிக காலம் ஆக்குவதன் பிண்ணனி இதுவே. காட்சி தங்களுக்கு திருப்தியாகும் வரை விடமாட்டார்கள். பிரேமில் உள்ள எல்லாமே சரியாக இருக்கவேண்டும் என நினைப்பார்க்ள். புற சூழலுக்கு ஏற்ப காட்சி, கோணத்தை மாற்றுவார்கள். நடிகர்களின் ரியாக்சனை பல கோணங்களில் எடுப்பார்கள். ஒரே காட்சியை இருவிதமாக எடுப்பார்கள். நடிகர்கள் அதை உள்வாங்கி நடிக்கும்போதோ, படப்பிடிப்பில் இருக்கும்போதோ செய்யும் மேனரிஷங்களை காட்சிக்குள் புகுத்துவார்கள். (பாம்பே - கண்ணாளனே - அரவிந்த்சாமி - தூணில் கால் வைத்து சிறு ஜம்ப் செய்வது).

இம்மாதிரி இயக்குனர்களுக்கு திறமையான எடிட்டர் அவசியம். எதை வைத்துக்கொள்வது, எவ்வளவு வைத்துக்கொள்வது,எங்கே வைப்பது என முடிவு செய்ய வேண்டும். நான்கு படத்திற்க்கு தேவையான காட்சிகளை சுட்டிருப்பார்கள் இயக்குனர்கள். அதில் இருந்து உருப்படியான ஒரு படத்தை தரவேண்டும்.

மற்றொரு வகை இயக்குனர்கள், ஸ்பாட்டில் வந்து சீன் சொல்லுவது, வசனம் எழுதுவது என இருப்பார்கள் (பாரதி ராஜா, பாலசந்தர், பாக்யராஜ்). இவர்கள் மூட், நடிக/நடிகையரின் பெர்பார்மன்ஸ் வைத்து மெருகெற்றுவார்கள். இவர்கள் திறமையான உதவி இயக்குனர்களை கொண்டிருப்பதால் எடிட்டிங் பணி ஓரளவு இலகுவாகவே இருக்கும்.

தற்போது தமிழில் நல்ல எடிட்டர்கள் இருக்கிறார்கள். அதில் முக்கியமானவர்கள் என்றால்

பி லெனின்

சிவாஜிக்கு பல பா வரிசை வெற்றி படங்களை (பாசமலர், பாவ மன்னிப்பு) கொடுத்த இயக்குனர் பீம்சிங் கின் புதல்வர். மௌன ராகம்,நாயகன்,அஞ்சலி, தலைநகரம் போன்ற பல படங்களை தொகுத்தவர். ஊருக்கு நூறுபேர் போன்ற படங்களை இயக்கியவர். தற்போது குறும்பட இயக்கத்தில் ஆர்வம் கொண்டு தொகுத்தலை குறைத்திருக்கிறார். இவர் பல படங்கள் வி டி விஜயனுடன் சேர்ந்து செய்திருக்கிறார்.

வி டி விஜயன்
பாய்ஸ்,இந்தியன்,ஆறு,அன்னியன்,கனா கண்டேன்,தாம் தூம் என கலந்து கட்டி வேலை பார்ப்பவர். லெனினின் துணையாய் இருந்து இணையானவர்.

சுரெஷ் அர்ஸ்
தளபதி,ரோஜா,பாம்பே,உயிரே,சந்திரமுகி போன்றவற்றில் பணி புரிந்தவர்.

ஸ்ரீகர் பிரசாத்
ஆந்திராவை சேர்ந்தவர். அங்கே ஒக்கடு,அத்தடு, சைனிகுடு போன்ற படங்களில் பணி புரிந்தவர். இங்கே அலைபாயுதே, மொழி, கன்னத்தில் முத்தமிட்டால்.

ஆண்டனி
காட்சிகள் பறக்க வேண்டுமா? கூப்பிடு ஆண்டனியை. காக்க காக்க, நியூ,மன்மதன்,கஜினி,வேட்டையாடு விளையாடு, சிவாஜி இப்போது எந்திரன்.
தற்போது லீடிங் எடிட்டராக உள்ளவர் இவரே.

திரையரங்க எடிட்டிங் மற்றும் பல - அடுத்த பதிவில்