பாலபாரதி இப்படி செய்யலாமா?

பதிவர் சந்திப்புகள் எப்போதும் இரண்டு நாட்களுக்கான உற்சாகத்தைக் கொடுக்கும். வாழ்வதன் மீதான காதலை அதிகப்படுத்தும் அந்த ஒத்த அலை வரிசையினரின் சந்திப்பு. இந்த ஞாயிறு அப்படியில்லை. காரணம் பாலபாரதி.

நான் படித்த சிற்றூரில் நிறத்தாலும் அதிர்ந்து பேசா குணத்தாலும் என் தெருப்பையன்களிடம் நான் அன்னியப்பட்டுபோயிருந்தேன். வகுப்பிலும் வீட்டிலும் செல்லப்பிள்ளை, ஆனால் தெருவில் கிடைக்காத அங்கீகாரம் என்னை அலைக்கழித்தது.என்னை அவர்களிடம் நிரூபிப்பதற்க்காக பலான படங்கள்,சிகரட் என திசை மாறத்தொடங்கினேன். என் தந்தையின் இடமாறுதல் எனக்கு ஏற்படவிருந்த விபத்துக்களை தடுத்து நிறுத்தியது.
ஒரு சிறுகுழுவிடம் எனக்கு கிடைக்காத அங்கீகாரமே என்னை துவளச்செய்தது.

திருநங்கைகள் தங்கள் வாழ்வில் எங்குமே அங்கீகாரம் கிடைக்காமல் வாழ்கிறார்கள். ஒவ்வொருமுறை அது மறுக்கப்படும்போதும் ஒரு காயத்தை அது அவர்கள் மனதில் உண்டாக்குகிறது. வாழ்வின் மீதான காதல்தானே அவர்களை இதையெல்லாம் பொறுத்துக்கொள்ளச்செய்கிறது. பாலபாரதியின் அவன் - அது = அவள் படித்தபின் எனக்குத் தோன்றியதெல்லாம் மன வலி என்றால் என்னவென்றே உணராமல் அடிக்கடி மனசு கஷ்டமா இருக்கு என்ற பதத்தை உபயோகிக்கிறோமே என்ற குற்ற உணர்ச்சிதான்.

இனி திருநங்கைகளை காணும் போதோ அவர்களிடம் உரையாடும் போதோ என்னிடம் அனுதாபத்தொனி இருக்காது. தோழமைத்தொனி மட்டுமே. அவர்கள் நம்மிடம் எதிர்பார்ப்பதும் இதைத்தான்.இந்த புனைவு என் மனத்தில் விதைத்ததும் அதைத்தான்.

ஆசிரியர் : யெஸ். பாலபாரதி

தோழமை வெளியீடு விலை: ரூ. 120 பக்கங்கள் : 184

தமிழ்நாட்டில், பிரதிகள் கிடைக்கும் இடம்

தோழமை 5ஈ, பொன்னம்பலம் சாலை, கே.கே. நகர், சென்னை