ஏவிஎம் தமிழ்சினிமாவின் வரமா? சாபமா?

60 ஆண்டுகளாக தமிழ்சினிமாவில் குப்பை கொட்டிவரும் நிறுவனம் ஏவிஎம். 1947 ல் ஏ வி மெய்யப்பன் அவர்களால் ஆரம்பிக்கப்பட்டு பின் அவரது புதல்வர்களால் நடத்தப்பட்டு வருகிறது. சகோதரர்களில் முதலில் முருகன், பின்னர் குமரன், தற்போது பாலசுப்பிரமணியன் பிரிந்து விட்டனர். சரவணன் மற்றும் அவர் புதல்வர் குகன் மட்டும் முன்னர் சிவாஜி படத்தையும் தற்போது அயன் படத்தையும் தயாரிக்கிறார்கள். பாலசுப்பிரமணியன் விஐய் நடிக்க வேட்டைக்காரன் என்னும் படத்தை தயாரிக்கப்போகிறார். முருகன்,குமரன் சின்னத்திரையில் புகுந்து விட்டனர். ஏவிஎம் வரலாற்றை நான்கு பகுதிகளாக பிரிக்கலாம்

1947-1979 – ஒரளவு நல்ல படங்கள்
1982-1994 - நத்திங் பட் மசாலா
1994-2001 - சின்னத்திரை காலம்
2002 - ? - மீண்டும் மசாலா

ஒரளவு நல்ல படங்கள்

நாம் இருவர்,அந்தநாள்,வாழ்க்கை,களத்தூர் கண்ணம்மா, அன்பே வா போன்ற ஒரளவு நல்ல படங்கள் இந்தக்காலத்தில் எடுக்கப்பட்டன. இந்தி,தெலுங்கு படங்களும் எடுத்தார்கள்.

நத்திங் பட் மசாலா

ஏவிஎம் மறைந்தபின் இரண்டு ஆண்டுகள் புது படமெடுக்காது இருந்தனர். பின்னர் வணிக மசாலாவை அரைத்து தங்கள் கணக்கைத் தொடங்கினர். தலைமை சமையல்காரராக எஸ் பி முத்துராமன் பணியமர்த்தப்ட்டார். இக்காலத்தில் மசாலா நன்றாக அரைக்கத்தெரிந்தவராவோ, சகாய விலையில் அரைப்பவராவோ யாராவது தென்பட்டால் அவர்களையும் அமுக்கினார்கள்.

இந்தக் காலத்தில் ரஜினியை வைத்து முரட்டுக்காளை, பாயும்புலி, போக்கிரிராஜா, மிஸ்டர் பாரத், மனிதன், ராஜா சின்ன ரோஜா, எஜமான் போன்ற படங்களையும், கமலை வைத்து சகலகலா வல்லவன், தூங்காதே தம்பி தூங்காதே, உயர்ந்த உள்ளம், பேர் சொல்லும் பிள்ளை போன்ற படங்களையும் தந்தார்கள்.

விஐய்காந்த்தை வைத்து சிவப்பு மல்லி,வெள்ளைப்புறா ஒன்று,மாநகர காவல், சேதுபதி ஐ பி எஸ். மற்றும் அர்ஜீனை வைத்து சங்கர் குரு, தாய்மேல் ஆணை, சொந்தக்காரன் போன்ற படங்களையும் தந்தனர்.

பாக்யராஜை வைத்து முந்தானை முடிச்சு, விசுவை வைத்து சம்சாரம் அது மின்சாரம், ராமநாராயணன் மூலம் சிவப்புமல்லி, சுந்தர் ராஜன் மூலம் மெல்லத் திறந்த்து கதவு. பாரதி ராஜா – புதுமைப்பெண். பின்னர் பிரபு-சூரக்கோட்டை சிங்க குட்டி, மோகன் – வசந்தி, ராம்கியுடன் ஒருபடம் என கலந்து கட்டி அடித்தனர்.

இதில் கவனிக்க வேண்டிய விஷயம் இவர்கள் எல்லோருமே ஹிட் கொடுத்துக்கொண்டிருக்கும் போது புக் செய்யப்பட்டவர்கள். வெற்றி பெற்றவுடன் அமுக்கப்பட்டவர்கள். பட தயாரிப்பு வியாபாரம் இதில் என்ன தவறு? என்கிறீர்களா.

இவர்கள் தங்கள் இரண்டாவது இன்னிங்ஸை ஆரம்பித்த நேரத்தில்தான், இன்றுவரை தரமான படங்கள் என்று சொல்லப்படும் 16 வயதினிலே, அவள் அப்படித்தான், முள்ளும் மலரும், உதிரிப்பூக்கள், நெஞ்சத்தை கிள்ளாதே,மூன்றாம் பிறை போன்ற படங்கள் வந்து தமிழ்சினிமா புதுப்பொலிவுடன் இருந்தது. இவர்கள் முரட்டுக்காளை,சகலகலா வல்லவன் என்று எடுத்து போக்கையே மாற்றிவிட்டார்கள். தொடர்ந்தும் அதைச்செய்தார்கள். தரமான இயக்குநர்களை வைத்து இவர்களும் நல்ல படம் தந்திருந்தால் தமிழ்சினிமா இன்னும் முன்னேறியிருக்கும்.

சின்னத்திரை காலம்

1990 க்குப்பின் இவர்கள் படங்கள் சறுக்கத்தொடங்கின. திருட்டு வீடியோ\விசிடி பிரச்சினை வேறு. 94 க்குப்பின் சின்னத்திரை பக்கம் ஒதுங்கி நிம்மதியாக, உங்கள் சாய்ஸ் என்று இருந்தனர். அங்கும் இவர்கள் செட் பிராப்பர்டிக்களை விடவில்லை. வீட்டு வேலைக்காரர் யூனிபார்ம் உட்பட பழையவற்றை உபயோகப் படுத்தினர். 1997 பொன்விழாவுக்காக ராஜீவ்மேனன் இயக்கத்தில் மின்சார கனவு படத்தை மட்டும் இக்காலத்தில் எடுத்தனர். ஏ ஆர் ரஹ்மான்,அரவிந்த்சாமி,பிரபுதேவா,கஜோல் என அவர்கள் கொள்கைப்படி பீக்கில் இருந்தவர்களையே பயன்படுத்தினர். எனினும் படம் தோல்வி. இந்தக்காலத்தில் சன்டிவி இவர்களுக்கு நல்ல ஆதரவு கொடுத்தது. அவர்களின் பெரும்பாலான நிகழ்ச்சிகள் இவர்கள் அரங்கில் படமாக்கப்பட்டன. இவர்களின் படங்கள் அனைத்தையும் வாங்கியது.


மீண்டும் மசாலா

கையில் புது படமிருந்தால் தான் சேனலில் மதிப்பு இருக்கும் என்பதற்காக மீண்டும் பட தயாரிப்பில் இறங்கினார்கள். பார்த்தேன் ரசித்தேன் வெற்றியில் இருந்த சரண், தில் விக்ரம் உடன் இனைந்து ஜெமினியை துவக்கினர். படம் வெற்றி. பின்னர் சின்னத்திரை நடிகர்களை வைத்து அன்பே அன்பே என்னும் உப்புமா, விக்ரமன் – பிரியமான தோழி, சூர்யா – பேரழகன், அஜீத், பேரரசு – திருப்பதி, ஷங்கர், ரஜினி – சிவாஜி என வெற்றி பெற்றவர்களை வைத்து கலந்து கட்டி அடிக்க ஆரம்பித்து விட்டார்கள்.

இனியாவது

வாய்ப்புத்தேடும் திறமைசாலிகளை அரவணைப்பார்களா?